Een voorbeeld uit de praktijk

Hieronder staat beschreven hoe het werken met de Vier Openingen tot een concrete oplossing leidt. Het is een voorbeeld van het tot stand komen van een omgangsregeling bij echtscheiding.

Suzie heeft veel moeite gedaan haar relatie met Peter in stand te houden. Peter was altijd erg weifelend over haar. Hij wilde zich niet binden. Hij wist niet of hij al toe was aan zoveel vastigheid. Uiteindelijk bleek een scheiding onvermijdelijk. Ze hebben nu heel sporadisch contact. Per email, of als ze elkaar toevallig in de stad tegenkomen. Die uitwisselingen zijn kort en oppervlakkig. Hun dochtertje Els is net een jaar geworden en woont bij Suzie. Er is geen omgangsregeling. Daarover waren keer op keer geen afspraken te maken.

Suzie denkt dat Peter geen belangstelling voor zijn dochter heeft. Ze wil na alles wat ze heeft geprobeerd het er nu eigenlijk maar bij laten zitten. Toch heeft ze daar geen vrede mee. Het gebrek aan belangstelling vindt ze heel erg voor Els. Peter zou elke week minstens een dag met haar op moeten trekken.

Suzie ontdekt dat ze opvattingen heeft waarvan ze niet kan weten of die kloppen. Heeft Peter werkelijk geen belangstelling? Vindt Els het erg dat ze geen contact met Peter heeft? Onder die opvattingen blijkt de neiging te liggen zichzelf klein en onbelangrijk te vinden. Ook in deze situatie! Suzie zou zich er haast bij neerleggen dat het contact tussen Peter en Els er niet is, terwijl ze dat heel belangrijk vindt. Het besef dat ze zich klein en onbelangrijk voelt, maar dat ze dat beslist niet is stimuleert Suzie dit probleem verder aan te pakken. Ze mag - nu ook van zichzelf - opkomen voor het belang van haar dochter.

Als ze haar standpunt onderzoekt ontdekt ze dat het haar vooral te doen is om regelmaat en om de mogelijkheid belangrijke beslissingen rond Els met Peter te kunnen bespreken. Ze is huiverig om contact op te nemen, omdat dat volgens haar ook negatief zou kunnen werken. 'Hij zal wel een keer genoeg van mijn gezeur hebben'. Daar komt het zich klein maken weer om de hoek kijken. Suzie laat zich er aan herinneren: ik mag belangrijk vinden wat ik belangrijk vind.

Bij het zoeken naar haar eigen aandeel in het conflict verzucht Suzie: 'Ik voel me eigenlijk nooit serieus genomen'. Die uitspraak laat zich gemakkelijk omdraaien. Peter is altijd heel duidelijk geweest over zijn twijfel over de relatie. Suzie heeft die signalen nooit opgepakt. Daarin heeft zij Peter niet serieus genomen. Al pratend realiseert ze zich dat ze met 'een keer per week een dag' heel wat van Peter vraagt. Die is net ziek geweest en heeft door allerlei wisselende baantus een chaotisch leven. Met haar standpunt nam ze ook Peters moeilijkheden niet serieus. Ze wordt nieuwsgierig naar wat hij eigenlijk van de situatie vindt en wat hij er mee zou willen.

Suzie besluit gewapend met het besef dat ze belangrijk is, zonder verdere verwachting naar Peter toe te gaan. Ze wil hem laten weten dat ze inziet dat zij hem niet serieus genomen heeft in zijn twijfel en problemen. Peter reageert verrast en ontroert en brengt zelf zijn verlangen naar voren meer voor Els te willen zorgen. Suzie nodigt hem uit voor een gesprek om te kijken wat er mogelijk is.

Peter vertelt dat hij door de scheiding kort na de geboorte van Els weinig gevoel heeft voor hoe hij een hele dag met een klein kind moet invullen. Hij heeft daar simpelweg geen ervaring mee. Daar zou hij graag mee geholpen worden.

Er zit aan tafel iemand die dat heel graag wil doen.

 

Meer over het oplossen van familieruzies en familieproblemen vindt u op www.familiebemiddeling.nl